Kuzenlerimizle güzel bir bayram tatili yaptık. Çarşamba günü istanbula dönüp 2 gün sonrada Ordu ya yola çıkaçaktık. 2 gün de bavul hazırlamak kadar iğrenç hiç birşey yok. Ciddiyim herşeyim burda kaldı. Ordu ya tabiki ilk başta gitmek istemedik yol bildiğiniz eziyet gibi 8 saat. Sonra Ordu sınırlarına girdikçe laz damarımız azdı. Annem urfalı olmasına ragmen... Göreceğimiz seveceğimiz çok insan vardı çünkü. İlk olarak göz bebeğimle başlayayım. Yegenimm 4 aylık bıraktığınız yegeninizi 7 aylık görmek azda olsa acı birşey 
Özlemek çok güzel birşey :) Sonra küçük kuzularım ilklerimle devam edeyim.. 2 sene görüşemedik. Çok büyük geldikler canlarımm. Yazımızın evimizin neşeleriydiler. 
Yurt dışında yaşadıkları için havaalanına bıraktığımız andan itibaren özlemeye başlıyorum. Hasretlik acı birşey. Gezmeden olur mı hiç? Ordu nun en ünlü yeri neresidir bilir misiniz?? Boztepesi :) 
Gece ayrı gündüz ayrı güzel memleketim... 
Ailecek mükemmel olmasa da güzel bir yemek yedik..
İstanbula dönünce tabikiiii ilk işim küçük kuzumu görmekti :)) 
Yegenleriniz veyahut yakınınız bir yerde bebek yoksa yaşıyorum demeyin lütfen hayatınızın neşesi oluyorlar :)) 
Tabiki hayatımdan hiç bir zaman eksik olamayacak olanları sona bıraktım :)) Kardeşler. Yaz boyu görüşsekte özlemekten bıkmadığımız bir yaz oldu.
Benim yazım bu kadar güzel geçti. Arada küçük sorunların olduğu bir yaz oldu ama küçük sorunlar işte bir zaman sonra unutluyor hepsi. Umarım hepinizin yazı bu kadar güzel geçmiştir :) çok ama çok değişik bir vlog-blog oldu bu seferki. Resmen 3 ayı iki satıra sığdırdım. Ama daha fazla uzatıp sıkmak istemedim. Makyaj incelemelerine devam edeceğim.. Şimdilikk hepinizee bol neşeli günler :))
